Manitoba Dinlerarası Göçmenlik Konseyi, 2. Dünya Savaşı'ndan sonra “yerinden edilmiş kişilerin” ülkeye girmek için dini bağlılıklarını beyan etmeleri gerektiğinde gelişti. Çeşitli mezhepler, giriş limanlarında sağlanan yardımla kendi Kanada'ya entegre olmalarına yardımcı olmaya çalıştı. Ortak hedefler ve göç ve göç politikasına ilgi ile, farklı kiliselerden oluşan bir organizasyon birlikte büyüdü.

1960'a gelindiğinde, kendi yönergeleri altında çalışan bölgesel ofislerle Ulusal Dinler Arası Göçmenlik Komitesi kuruldu.

1968'de kurulan Manitoba Bölge Konseyi, gönüllülerin çalışmaları aracılığıyla yeni gelenlere sosyal ve manevi destek verdi. İlk yarı zamanlı çalışan, Federal İstihdam ve Göçmenlik Departmanından gelen fonlarla sağlandı.

1976'dan 1979'a kadar bu çalışan, yeni gelenlerin Manitoba'ya alışmasına yardımcı oldu. Ofis alanı ve masraflar kilise mezhepleri tarafından sağlandı. 1980'de St. Andrew's Elgin Birleşik Kilisesi, Çinhindi mülteci akınına yanıt vermek için MIIC ile bir araya geldi. Kiliseler tarafından toplanan paranın ve federal bir hibenin yardımıyla, bir Güneydoğu Asyalı Toplum Çalışanı işe alındı. 1982 ve 1983'te federal ve eyalet hibeleri devam etti ve ikinci bir Toplum Çalışanı ve bir Koordinatör ile hizmetleri genişletti.

2000 yılında Manitoba Dinlerarası Göçmenlik Konseyi, Kanada Hükümeti ile “aile bağlantılı” mültecilere sponsorluk yapmak ve Manitoba etnokültürel topluluğu içindeki seçim bölgesi grupları tarafından önerilen mülteci aile üyeleri için sponsorluklar sunmak için bir anlaşma imzaladı.

Bugün sunulan hizmetler, sığınma talebinde bulunanlara avukatlık hizmetleri, aile sponsorlukları konusunda yardım, denizaşırı mülteciler için bilgi ve tavsiye ve devlet destekli ve özel olarak desteklenen mültecilere yönelik eksiksiz bir hizmet yelpazesini (kabul, yerleşim) içermektedir.